นายฉัตริน ศรีทองคำ
รหัส 57010917049 สาขา บัญชี(AC)
อิงลิช บูลล์ด็อก (English Bulldogs)
ลักษณะทั่วไป
อิงลิช บูลล์ด็อกมีรูปร่างใหญ่ปานกลาง มีลักษณะเตี้ย ล่ำ ศีรษะใหญ่ หน้าหัก หนังย่นโดยเฉพาะบริเวณใต้คอ ปากบนย้อยลงมา กรามล่างเกยกรามบน ตาห่าง ขนสั้น เรียบแบน เนียนตลอดตัว ขนมีทั้งสีแดง สีน้ำตาลเหลือง สีขาว สีลายต่างๆ หรือลายสลับสี
ความเป็นมา
อิงลิช บูลล์ด็อกมีต้นกำเนิดมาจากสายพันธุ์เอเซียติก มาสทิฟฟ์ (Asiatic Mastiff) ซึ่งมีความดุดัน ก้าวร้าว ไว้ต่อสู้ หลอกล่อกับวัวกระทิง และเลี้ยงไว้เพื่อการต้อนสัตว์ อิงลิชบูลด็อกเกิดขึ้นและเริ่มเป็นที่รู้จักครั้งแรกในอังกฤษเมื่อปี ค.ศ. 1209 ในฐานะนักสู้ อย่างไรก็ตาม ในปี 1835 กีฬาการต่อสู้ได้ถูกสั่งห้ามด้วยกฎหมาย และเจ้าของอิงลิช บูลล์ด็อกพยายามที่จะนำเอาน้องหมาพันธุ์นี้ไปขึ้นสังเวียนต่อสู้ของสุนัข โชคดีที่อิงลิช บูลล์ด็อกทำผลงานได้ไม่ค่อยดี อย่างไรก็ตามยังมีผู้ที่รัก และชื่นชอบสุนัขสายพันธุ์นี้ยังคงทำการคัดเลือก รักษาสายพันธุ์ เพื่อให้ได้ลักษณะและขนาดตามที่ต้องการ รวมทั้งปรับเปลี่ยนความก้าวร้าวที่อิงลิช บูลด็อกมีให้กลายเป็นน้องหมาที่เป็นมิตรกับมนุษย์ได้อย่างยอดเยี่ยม
ลักษณะนิสัย
อิงลิช บูลล์ด็อกเป็นน้องหมาที่มีความซื่อสัตย์มากๆ แทบจะเรียกได้ว่าชีวิตนี้อุทิศให้แก่ความซื่อสัตย์ สุขุม ใจเย็น สุภาพอ่อนโยน นิสัยดี เฝ้าบ้าน ปกป้องดูแลทรัพย์สินได้ดี ฉลาด แต่อาจจะเชื่องช้าต่อการตอบรับคำสั่ง พวกเขาเป็นมิตรทั้งกับคนและสัตว์ รักเด็ก และคนในครอบครัว พวกเขารู้จักเอาใจเจ้าของ เรียนรู้ได้รวดเร็วเพื่อให้เจ้าของพึงพอใจ อิงลิช บูลล์ด็อกเป็นสุนัขที่ได้รับการผสมพันธุ์เพื่อไว้เป็นเพื่อนกับมนุษย์โดยเฉพาะ ดังนั้น จึงมีความผูกพันกับครอบครัวมากเป็นพิเศษ พวกเขาไม่ชอบถูกทิ้งให้อยู่บ้านตัวเดียว และต้องการการใส่ใจจากเจ้าของมากๆ พวกเขาเป็นนักเดินทางตัวยง รักการนั่งรถเล่น เดินทางไปไหนมาไหนกับเจ้าของ
การดูแล
อิงลิช บูลล์ด็อกขนสั้น เกรียน จึงง่ายต่อการทำความสะอาด พวกเขาต้องการการดูแลขน แปรงขนเพียง 2 -3 ครั้งต่อสัปดาห์ อย่างไรก็ตามควรดูแลบริเวณรอยย่นพับตามผิวหนังบนใบหน้า คอ และหาง โดยเฉพาะหลังอาบน้ำเพื่อไม่ให้เกิดความชื้น เศษขน ติดค้างจนก่อให้เกิดเชื้อรา การติดเชื้อ หรืออาการระคายเคืองได้ ส่วนการอาบน้ำควรอาบเฉพาะเมื่อยามจำเป็นเท่านั้น เช่น มีกลิ่นเหม็น สกปรก ไปเล่นเลอะเทอะ ไม่ควรอาบบ่อยๆ เนื่องจากจะทำให้ผิวแห้ง ตัด และแพ้ง่าย ดังนั้นถ้าสุนัขไม่เปื้อนมากให้ใช้ผ้าชุบน้ำบิดให้หมาดๆ เช็ดตัวแทน นอกจากนี้ควรแปรงฟันให้พวกเขาเป็นประจำ
การออกกำลังกาย
อิงลิช บูลล์ด็อกเป็นสุนัขที่ตื่นตัวมากๆ เวลาได้พาเขาไปออกกำลังกาย และเนื่องจากอิงลิช บูลล์ด็อกมีแนวโน้มอ้วนได้ง่ายจึงควรพาไปเดินเล่น หรือออกกำลังกายเป็นประจำ พวกเขาชอบเดินเล่นหรือทำกิจกรรมกับครอบครัวมากๆ เพราะจะทำให้พวกเขารู้สึกมีส่วนร่วม และรู้สึกผูกพัน อย่างไรก็ตามควรพาเขาเล่น หรือไปออกกำลังกายเพียงระยะเวลาสั้นๆ ช่วงเช้าตรู่ หรือเวลาเย็น ที่อาการไม่ร้อนจัด ไม่เช่นนั้นอาจจะทำให้เกิดอาการ ฮีตสโตรก (Heat Stroke) ได้ ผู้เลี้ยงควรเตรียมน้ำให้พวกเขาดื่มไว้ให้เรียบร้อย เมื่อต้องพาพวกเขาออกไปนอกบ้าน
ข้อควรจำ
อิงลิช บูลล์ด็อกมีเรื่องโรคประจำสายพันธุ์ที่ต้องระมัดระวังมากพอสมควร ทั้งโรคสะโพกเสื่อม ข้อศอกเสื่อม โรครูจมูกตีบแคบ โรคต้อกระจก โรคCherry eye ซึ่งเป็นโรคเกี่ยวกับที่ต่อมน้ำตาที่อยู่บริเวณหนังตาที่สามารถโผล่ออกมา นอกจากนี้ยังมีปัญหาเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจ ทำให้หายใจลำบาก ผิวหนังแพ้หรืออักเสบได้ง่าย
การให้อาหารบลูด็อก (Bulldog)
1. อาหารของบลูด็อกไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นอาหารที่เกรดพิเศษไปกว่าพันธุ์อื่น ๆ ไม่ควรจะเลี้ยงด้วย อาหารเม็ดทุกมื้อ หรือ ประจำ เพราะผลของอาหารสำเร็จรูปเหล่านั้นจะส่งผลในระยะยาว เช่น ขนร่วง คัน
2. ควรเลี้ยงด้วยอาหารธรรมชาติ เช่น หมู ไก่ ปรุงสุก
3. อาหารไม่ควรจะปรุงแต่งรสชาติด้วยเกลือ น้ำปลา หรือสารที่มีรสเค็ม
4. ควรให้อาหารให้เพียงพอกับความต้องการของร่างกายสุนัขนั้น ๆ โดยปกติ 2 มือ
5. ถ้าท่านอยากจะให้รับประทานของว่างควรจะเป็นผลไม้ที่หาง่าย ๆ เช่น กล้วย เงาะ
6. ควรให้ของหวานกับสุนัขบ้าง เพื่อไม่ให้สุนัขเกิดอาการขาดน้ำตาลในเลือด แต่ไม่ควรทานบ่อยๆ
7. เนื่องจากบลูด็อกถือเป็นสุนัขที่มีโครงสร้างค่อนข้างใหญ่ เราจึงควรจะมีการเสริมอาหารประเภทแคลเซี่ยมเม็ดบางเป็นบางครั้งคราว และให้ในปริมาณที่สมควรกับร่างกาย และความเจริญเติบโต
เทคนิคการเลี้ยงดูบลูด็อก (Bulldog)
1.บลูด็อกเป็นสุนัขที่แพ้ง่าย โดยเฉพาะ ยุง จึงควรจะมีพื้นที่ที่ปลอดยุง และ สัตว์มีพิษอื่น ๆ ให้อยู่ประจำ
2.ไม่ควรจะปล่อยให้บลูด็อกเดิน หรือ วิ่งมากเกินกว่า 15-20 นาที / ครั้ง
3. ควรมีน้ำที่สะอาดให้บลูด็อกอย่างสม่ำเสมอ ไม่ควรให้ขาด
4. ถ้าอากาศร้อนมาก ก็ควรที่จะมีพัดลมหรือสถานที่มีลมพัดผ่านให้บลูด็อกอยู่
5. ทำวัคซีนตามโปรแกรมที่กำหนดให้ครบถ้วน
6. ไม่ควรจะอาบน้ำให้บลูด็อกบ่อย ๆ เพราะการอาบน้ำจะทำให้ผิวหนังแห้ง ควรจะใช้เป็นการเช็ดตัวแทน
และอาบน้ำ 1 อาทิตย์/ครั้ง พร้อมทำความสะอาดในรูหู
7. ควรใช้แชมพูที่มีความอ่อนโยนเป็นพิเศษ ไม่จำเป็นต้องใช้แชมพูสุนัขราคาแพง ๆ ในท้องตลาด
8. การอาบน้ำควรผสมแชมพูกับน้ำก่อนแล้วค่อยอาบที่ตัวสุนัข หรือ เทลงที่ฟองน้ำแล้วค่อยฟอกที่ตัวจนทั่ว
และควรจะล้างออกให้สะอาด
9. ปล่อยให้สุนัขบลูด็อกออกมาโดนแดดบ้างในเวลาที่แดดอ่อน เพื่อเป็นการฆ่าเชื้อโรคบนตัวสุนัข
และก็เป็นตัวกระตุ้นในการนำแคลเซี่ยมไปใช้อย่างเต็มที่
10. ถ้าต้องการพาสุนัขไปเที่ยวนอกบ้านก็ควรจะมีกรง หรือ ล็อค ใส่ให้เรียบร้อยเพื่อป้องกันอาการเมารถ
11. ถ้าสุนัขบลูด็อกยังอายุ ไม่ถึง 3 เดือน หรือยังทำวัคซีนไม่ครบก็ไม่ควรจะพาไปในสถานที่
ที่มีความเสี่ยงต่อโรค เช่น จัตุจักร ตลาดสัตว์เลี้ยง แหล่งที่มีผู้คนมาก ๆ
12. เวลาที่พาสุนัขไปหาหมอ ถ้าสุนัขยังตัวเล็ก ๆ พอที่จะอุ้มได้ ก็ควรจะอุ้มไว้ไม่ควรปล่อยให้เดินตามพื้น
เพราะอาจจะมีเชื้อโรคที่ท่านคาดไม่ถึงได้
13. ควรจะถ่ายพยาธิให้กับสุนัขไปเรื่อย ๆ ในเวลาที่สมควร
